Moody Sparkles

Filmlerde görür imrenirdim, konserde ilk sıralarda duranlara. Ulan resmen eziyet! Sıcak hava, iğrenç koku, ezilen ayaklarım, milletle göt göte durmam, sigaralardan yanacağım korkusu, zıplayanların dirseklerinin kafama kafama çarpması, milletin koltuk altına sıkışan saçlarım. Gece 1'de  servisi kaçırıp okulda kalmış olmamızdan bahsetmiyorum bile. Şimdi diyeceksiniz ne negatif kız. Eğlenmeye gitmiş ettiği laflara bak. Ben size olayı en baştan anlatacağım şimdi: Cuma günü Magosa'da Duman konseri vardı. Otobüs kiralayıp gittik. Kalabalığı takip ederek festival alanını bulduk. Sahnenin önüne küçük bir sahne daha konulmuş, gölge ve ateşle dans gösterileri yapıldı. Kızlarla beraber gidebildiğimiz kadar öne gittik. O sırada çok kişi yoktu zaten alanda. Dans gösterisi bittiğinde biz ikinci sıraya kadar gelmiştik. Sonra bir anda ne olduğunu anlamadık, öndeki şeridi kaldırmışlar. Herkes hurraaaaa öne akın etti. Ezildik, tabi hepimiz şoktayız. Sonra yine ilerledik biz de. Bu sefer de...

Geçen gün küçük çaplı bir Girne maceramız oldu. Hem alışveriş yapacaktık hem ben liseden arkadaşımla görüşecektim hem de akşam festivale gidecektik. Gittik hiçbirini yapmadan döndük. Akşam bari bara falan gidelim eğlenelim dedim, Süslü ve Patlıcan'la Patlıcan'ın barmenlerini tanıdığı bir Pub'a gittik. Barda oturuyoruz, barmenle muhabbet ediyoruz. Şişe açtırdık, ben vodka istedim. 40tl dedi tamam dedik açtırdık.  Kızlar daha iki yudum içmemişken benim ilk bardak bitti. Azıcık hissettim kafamın arkasında bir bulanıklık. Bir lavaboya gittim elimi yüzümü yıkadım ayıldım geldim. Kızlar ilkini bitirmemişken ben ikinciyi de üçüncüyü de içtim. Aman yarabbi. Kızlar önümden bardağı aldılar zaten ama benim kafa fena. 80ler 90lardan şarkılar çalıyor. Ben de şarkıları hiç bilmem. Telefondan soundhound açıp şarkıyı buldurup sözlerini açıp okuyarak bağıra bağıra söylüyorum. Bir ara deli gibi saçlarımı sağa sola salladığımı hatırlıyorum. Baktım olmuyor, su istedim. Bari alkolün etkis...

Ne yazsam diye düşünürken aklıma herkesi hayretlere düşüren ev arkadaşlarım geldi. Kısaca anlatiyim istedim. İkisini de önceden tanımıyordum. Süslü ile babamın komutanı aracılığıyla tanıştık. (Süslü'nün babası da astsubay) Tamamen şans eseriydi. Süslü ile sene başından beri beraberiz ama bu süreçte milyon kez ev arkadaşı değiştirdik. 1. Süslü'nün hazırlıktan arkadaşı 2. Süslü'nün internetten bulduğu iki yıllık bölüm okuyan bir kız 3. Süslü'nün internetten bulduğu geldiği gece hemen bize namus edebiyatı yapıp (Ne gidecem ben onun evine, babamın oğlu mu?) üç gün sonra kendinden 20 yaş büyük evli bir adamla beraber olduğunu ve okul parasını o adamın ödediğini öğrendiğimiz kız. (Yaklaşık 1 hafta kaldı evde) 4. Sevgilisinin o götle motorun üstünde dengesini nasıl sağladığını ve kızla ikisinin o minicik motora nasıl sığdığını bir türlü anlayamadığımız, ben başka ev buldum olmazsa sizi ararım deyip iki gün sonra Süslü'nün anonim olarak okulun itiraf sayfasına...

Günlerdir içim bir dolu.. Bir boş.. Bir mutluyum, neşe saçıyorum... Bir gerginim, selam versen döveceğim. Bir rahatım hiçbir şey umurumda değil sadece gülüyorum, bir gün de herkese kızgınım her şeye karşıyım. Son birkaç haftada duygusal açıdan çok değiştim. Mesela normalde kapalı havalarda çok karamsar olurum, hiçbir şey mutlu edemez. Geçen gün (çarşamba günü) hava kapalı, bulutlu. Yağmur yağmayacak gibi ama güneş de yok. Her yer açık gri bulut dolu. Sabah bir güzel uyanmışım, bir mutluyum. Bir güzel hazırlandım (Sabah 7de kalmışım hem de!), çıktım yürüyorum durağa. Etrafa baktım. Lan hava kapalı, ben mutluyum. Hayret! Salına salına yürüyorum ama uçuyorum resmen. Serviste etrafa bakıyorum gülümseyerek falan. Bir an aydınlanma yaşadım anacım o da ney. Herkes kısa kollular babetler şortlar.. Ben? Hava kapalı diye çizme giymişim, üstümde deri ceket. 2 metrelik devasa şalımı takmışım, içimde de boyunlu kazak var. (Oyle kürk gibi kalın bir şey gelmesin gözünüzün önüne, Mango'd...

Vizeler bitti, bütün gün evde oturup yiyip içip dizi izlediğim döneme döndük. Sınıftaki kızlarla gezeriz falan diyordum, plan yapmıştım kendi kafamda. Snapchat sağolsun ne kadar yanıldığımı gösterdi. Kızlar beni çağırmadan bütün gün gezip gezip snap attılar bana. Lan çağırmadın da hadi snap atmak ne ya? Bir de "En sevdikleriiim kalp kalp kalp" yazmışlar. Gece de Apple, Birdie ve Snow (kişi listemi düzenlemek şart oldu) hep beraber Apple'ların evinde kalmışlar. Daha önce de bir defa Apple, Birdie'yi eve çağırıp kısır yapmıştı ben yine snaphatten öğrenmiştim. O gün de verilecek rapor vardı ve ben ne raporu verdim ne de derse gittim, önceki gece evdekiler resmen beni tımarhanelik etti, gerçekten kötüydüm raporu falan siktir ettim yani. Hiçbiri de arayıp nerdesin demedi, raporu vermeye gelmedin demedi. Aksine dersten sonra çıkıp fellik fellik gezip bana foto attılar. Hayatımda hiç bu kadar kırılmamıştım heralde. Nasıl içime oturdu anlatamam. Gece nimbus ve Black'...