Yeni Yıl Düsünseli

Neredeyse bir aydır herkes 2014'un nasıl geçtiğinden bahsedip 2015 dileklerini söyleyip duruyor. Bu konuda paylaşılan her şey beni derin düşüncelere itiyor. Her şeyi sorgulamaya başlıyorum. Gerçekten mutlu muyum? Neler yaptım yıl boyu? Tamamen vakit kaybı mıydı? Neler öğrendim? Hayatım boyunca her yılbaşında yani bilinçli olduğum her yılbaşında (bilinçli olmak=salak olmamak) yaşadıklarımı düşündüğümde içimi bir hüzün kaplardı. Artık buna son vermek istiyorum. Gerçekten vaktimi değerlendirmek istiyorum.


Annem geçen yaz "Hayatınızdan mutlu değilsiniz Annem" demişti ve ben gerçekten hayatımın beni tatmin etmemesine mi yoksa annemin bunu söylerken nasıl üzgün olduğuna mı üzüleceğime karar verememiştim. (Daha sonra ikisine birden üzülmeye karar vermiştim tabi) Her zaman söylerim duygusal olarak sığ bir insan olduğumu. Ama bazen öyle cümleler kuruluyor ki pat diye içime oturuyor ve sanırım onlar oturduğu yerden hiç gitmiyor.

Hayatımın hiçbir yılının gerçekten beni tatmin etmediği gibi hayatta hiçbir şeyi doğru düzgün başarmadığımı bilmem muhtemelen çirkin oluşumdan sonra beni en çok üzen ikinci şey. Bu başaramama hissi işte bu yılbaşı zamanlarında hoop diye oturuyor düşüncelerimin baş köşesine.

Yıllar nasıl mı geçti? Lisenin son yılında sınıf arkadaşımla sevgili oldum, ayrıldık haliyle ben sınıfta bok gibiydim notlarım bok gibiydi çocuk resmen o yıl hayatımı sikti. Sağlık bölümü istememe rağmen "en kötü ihtimalle şunu yazarım" dediğim bir bölüme gittim. Tabi orda da hayat boktan, hiç arkadaşım yok. Bölüm, yetenek istiyor; ben de zerresi yok; bir boku beceremiyorum. Orada hayatımın en kötü zamanlarını yaşadım. Tam anlamıyla "dibe vurdum". Onu da bıraktım. O yıl da gitti. Ertesi yıl (geçen yıl), sınava hazırlandım. O da öyle gitti. Çok şükür o yıl kötü sayılmazdı. Nimbus sağolsun(o olmasa geçen senem de bok olurdu). Ben ne uyuz bir insanım, insanları itiyorum hep. Ama ben ne kadar ittiysem, Nimbus o kadar bana geldi. Onun sayesinde insanlarla tanıştım, konuştum. (Ay canım ya, o salağın bir sürü arkadaşı var, onun için ben çok üstlerde değilim ama o benim için en üstlerde.) Sonracığıma bu yılda üniversiteyi istediğim bölümü kazanıp bu zottirik adaya taşındım. Burada da bir öyle bir böyle yaşıyorum.Yuvarlanıp gidiyorum.



Az önce artık gerçekten ne istediğime karar vermem gerektiğini düşündüm. Yaratıcılığımı gerçekten artırdığını düşündüğüm için hemen tuvalete gittim. (evet gittim) Gerçekten ne istiyorum?


1.Fotoğraf çekmeyi öğrenmeyi çok istiyorum. İlk üçe girer bu. Fotoğraf makinem var, tek ihtiyacım olan eğitim.

2.Çizim yapmayı öğrenmeyi ve kendi tarzımla bir tür oluşturmayı çok istiyorum. Sanırım bu biraz daha bekleyecek çünkü çizim gerçekten vakit ve emek isteyen bir iş. Ayrıca bulunduğum yerde malzeme bulmak çok zor. Sanırım bunu yazın yapacağım.

3.Kod yazmayı öğrenmeyi çok istiyorum. Bacak kadar veletler patır patır kod yazıyor. Benim neyim eksik? Bir site buldum html vs çok iyi açıklanmış. Oradan onları çalışacağım. Ayrıca blogumun temasını da kendim tasarlayabilmek istiyorum. Bu konuda bilgisi olan varsa nereden başlamam ve neleri bilmem gerektiğini yazabilir mi?

3.Çocukluğumdan beri sporla hiç aram yoktu. Lisede bir ara tenis oynamıştım. Onu geliştirmeliyim. Tenisi geliştirmeliyim! 

4.Apocalyptica dinlemeyi çok severim. Kardeşim keman çalıyor, gelecek sene pianoya başlayacakmış. Ben küçükken piano çalmayı öğrenmeyi çok istemiştim. Ama hiçbir zaman ben bunu istiyorum diyebilen bir çocuk olmadığım için ne spor ne de müzik aleti kursuna yazılıp bir şey öğrenememiştim. Piano için geç kaldım ama çelloyu gerçekten istiyorum. Bunu buradayken yapamam, Türkiyeye geçiş yaparsam yapacaklarım listesine ekliyorum bunu!

5.Vücudumdan çok memnun değilim, kilolu bir insan değilim ama fit de değilim. Fit olmayı çok istiyorum. Ama ondan çok güçlenmeyi istiyorum. Rahatça şınav çekebilecek kadar güçlenmek istiyorum. 

6.Seyahat etmek, gezmek istiyorum. Belki interrail? Geçen hafta bir blogda interrail yazısı okudum, o kadar heveslendim ki! Kalkıp hemen kumbarama para attım. Bundan sonra aylık gelirimin %10unu kumbarama atmayı planlıyorum. Bu da geçiş yaptıktan sonra yapılacaklardan, hatta bu geçiş ödülüm ilan ediyorum. 




Düşündükçe daha da uzar bu liste. Bu yıl yapabileceklerime bakıyorum veeee; 1,3 ve 5 yaza kadar yapılabilir. 2'yi de yazın yapabilirim, hatta üşenmezsem yarıyılda bile yaparım. Hayatımda ilk defa yeniyıl hedefleri koydum kendime. Bakalım bu sefer nasıl gidecek işler :)



Artık hayatımın kontrolunu ele almalıyım. Bırakmışım akışına, bir o yana bir bu yana çarpa çarpa yaralanarak gidiyorum. Artık dur demeliyim. İstediğim şeyleri, ihtiyaçlarımı benden başka kimse karşılamıyor, doğal olarak. Bir şeyi istiyorsam, kendim yapmalıyım. Emek vermeli ve yapmalıyım ve yapacağım.

Çizimlerimi de fotoğraflarımı da burada paylaşacağım!

Yorumlar

  1. Lisenin son yılında sınıf arkadaşıyla sevgili olmayı malesef ben de yaşadım ve bütün yılıma mal oldu ayrıldıktan sonra. "dibe vurdum" kelimesini bire bir kullanmıştım ben de hayatım için. Aman 2015'imiz güzel geçsin, bütün dilediklerimizi yapabilelim ve bu sefer mutlu olalım :) İyi yıllar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O yıl ben de dibe vurdum demiştim ama asıl dibi ondan sonraki yıl gördüm. Beterin beteri vardır derler ya, onu yaşadım.
      Umarım her şey çok daha güzel olur, sana da mutlu yıllar :)

      Sil
  2. O zaman lisenin son yılında (gerçi üçüncü yılında ama sonradan toparlayamadığım için son yılında sayabiliriz de sdfs) sınıf arkadaşıyla sevgili olanlar kervanına katılmış bi birey olarak 2015'in hepimize güzellikler getirmesini diliyorum. (cümleyi bayatlıktan ölecek şekilde bağladı :ı )

    Bu arada blogunu az önce keşfettim, anlatımına bayıldım ve tüm postları yutmaya gidiyorum :3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu hatayı birçoğumuz yapmışız demek ki! Sınav stresinden ne yapacağımızı şaşırdık heralde :)
      Çok sevindim buna, umarım diğerlerini de begenirsin. ;)

      Sana da mutlu yıllar!

      Sil
  3. heyyy blogunun temasını değiştirmişsin.Çok hoş olmuş.
    lisenin son sınıfında sevgili yapanlar kervanına ben katılmam herhalde.Sınıftaki erkeklerd o potansiyeli görmüyorum.Ama senin için baya kötü olmuş.O pislik de ne çektirdiyse onu yaşasın.Şimdi iyisin dimi?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğenmene çok sevindiiiiiim!!!
      Benim çıktığım çocukta da potansiyel yoktu da oldu işte. :) Aman olmasın boşver, sen daha önemli şeylere odaklan. Beter olsun inşallaaaah! :D

      İyiyim tabiki üstünden iki yıl geçti, unuttum. Yeni hayatımla mutluyum :)

      Sil
  4. tımım fit ol bi de interrail ile gez hadi. çok ucuz öğrencilere. :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

17 Ay Sonra...

Sonunda benim de yüzüm gülüyor be!

Moody'nin Ic Sesinden: Güzellige Dair